Historia Matki Bożej Klenickiej

HISTORIA MATKI BOŻEJ KLENICKIEJ – KRÓLOWEJ POKOJU

Dlaczego figura Matki Bożej z Klenicy znajduje się w Otyniu?

Odpowiedzi na to pytanie trzeba szukać w burzliwej historii tych terenów.

Klenica to miejscowość położona po drugiej stronie Odry i to stamtąd pochodzi słynąca łaskami figura Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Według podań ludowych, Matka Boża objawiła się biednej pasterce na pagórku za wsią i powiedziała, by w miejscu objawienia wybudować kapliczkę. Maryja prosiła też o gorącą modlitwę, bowiem nadchodzą ciężkie czasy. Zrealizowano prośbę Maryi. Wybudowano drewniany kościół, do którego pielgrzymowali ludzie z okolic, prosząc Maryję o wstawiennictwo u Boga w swoich intencjach. Wielu z nich doświadczało łask i uzdrowień. Wieść o cudownej figurze szybko się rozchodziła po okolicy. Tak rozpoczął się kult Matki Bożej Klenickiej.

Pierwsze pisemne informacje o figurce słynącej cudami pochodzą z początków XVIII wieku z zapisków Pawła Schlechty – jezuity z Otynia. Z tych informacji wynikało, że kult Matki Bożej Klenickiej trwa od kilkuset lat. Gotycka, drewniana figurka Matki Bożej Klenickiej pochodzi prawdopodobnie z przełomu XIV i XV wieku. Przedstawia Matkę Bożą trzymającą na lewej ręce Dzieciątko Jezus.

W 1595 r. Jerzy von Rechenberg – właściciel Otynia i Klenicy przyjął protestantyzm. Dla katolików nadeszły trudne dni, a figura na 20 lat wygnania znalazła się w Kopanicy. Skąd raz w roku, w dniu odpustu – 2 lipca, figurka cudownie wracała na jeden dzień do klenickiej świątyni. Pierwsza połowa XVI wieku to czas wojen między katolikami i protestantami. Figura była ukrywana, przewożona w bezpieczniejsze miejsca. W 1655 r. umieszczona została najpierw w przyzamkowej kaplicy Zgromadzenia Jezuitów w Otyniu, a potem w kościele. Tam przetrwała potop szwedzki. Od tamtego czasu figura nie powróciła już na stałe do Klenicy. Od 1665 r. do 1918 r. w uroczystość Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny – 2 lipca odbywały się pielgrzymki, podczas których figura Matki Bożej noszona była z Otynia do Klenicy.

W 1945 r., podczas przesiedlania Niemców, ks. Otto Stephan z obawy przed grabieżą nakazał zamurować figurę Maryi w podziemiach zamku. W 1946 r. proboszcz ks. Antoni Lisak odnalazł figurę wraz z dokumentem potwierdzającym jej autentyczność. W 1952 r. figura umieszczona została w bocznym ołtarzu otyńskiego kościoła parafialnego.

W 2010 r. miejscowy historyk pochodzący i mieszkający w Klenicy Tadeusz Wojter (autor tekstu) wraz z Miłoszem Krawcem (autor muzyki i aranżacji) postanowili napisać, zagrać i zaśpiewać:

 

HYMN PARAFIALNY – MATKO BOŻA KLENICKA

 

 

 

MATKO BOŻA KLENICKA opr. Marek Hojka

Matko Boża Klenicka, Królowo pokoju
Przychodzimy do Ciebie, w trudach dnia i znoju 2x

Klęcząc dziś przed Twoją figurą dziewicy
Pokornie Cię błagamy, pomyśl o Klenicy

Matko Boża Klenicka … 1x

Chroń nas i broń od złego, Matko ukochana
W czasach trudnych i ciężkich,
wstaw się za nas u Pana

Matko Boża Klenicka … 1x

Dziękujemy dziś tobie, za lata opieki
Okryj łaski nas płaszczem,
broń i chroń nas na wieki

Matko Boża Klenicka … 2x

Opr. Tekstu: Tadeusz Wojter
Opr. Muzyczne: Miłosz Krawiec